Duhan Aslan Savrulan Bedenler

Sevdadır yakamdaki karanfilim
Hayatımız olmuş acıklı bir film
Susmak yalnızlığın en afil rengi
Yine yalnızlığın ertesindeyim
Takvimler değişmedi mi
Gece cinnetlerimi alıp yanıma
Gidiyorum az da olsa uzaklara
Şimdi adını göklere haykırdım
Ağladım sızladım duyan olmadı
Bu şarkı ayrılığı değilde özendiren bir aşkı neden hiç yazmadı

Savrulan bedenler
Taşa takılıp kırılan hayaller
Tekrarı yoktur bazı şeylerin
Hayat gibi ölüm gibi sen gibi aşk gibi


Ansızın çekip gittin
O gece sessizce duvarlara anlattım
Ağladım dert ortağım olmadı
Senden kalan bi kaç gözyaşı
İçinde bulunduğumuz hikayenin
Kahramanı yine sensin
Bizi bu halde bırakıp terkeden
Ardına bakmadan giden de sensin
Yine satırların sonuna geldik
Küçük bir yuva diye söz verdik
Hayattan
Beklenmedik bir darbe yedik
Bir de sen yarama tuz basma ne olur
Gözüne baksam dünyam durur
Bir kerecik tutsam ellerini
Konuşmadan yutsam o sözlerimi
Nasıl olurda ömrünü verdiğin birini gün gelir
Hayatından silmen gerekir

Savrulan bedenler
Taşa takılıp kırılan hayaller
Tekrarı yoktur bazı şeylerin
Hayat gibi ölüm gibi sen gibi aşk gibi

Tekrarı yoktur bazı şeylerin
Sen gibi ben gibi
Ölüm gibi..